8 februari 2014
|
Door:
miele
Aantal keer bekeken
258
Aantal reacties
Punta del Este,
Uruguay
a
A
Punta del este
Maandag 3 februari
Om 21.30 uur zijn we op weg naar Pelotas. Daar stappen we op de bus naar Punta del Este.
Martha, Laura en haar vriendje Pedro brengen ons weg. Thuis afscheid genomen van Rick en Sofia, en bij het busstation, nadat Martha alles goed geregeld heeft, van Martha, Laura en Pedro.
In Pelotas heb je een groot busstation waar we vandaan vertrekken.
Bij het inchecken kunnen we onze paspoorten afgeven, deze worden aan de chauffeur gegeven zodat wij zelf niet wakker gemaakt hoeven te worden als we slapen tijdens de overgang van de grens Brazilië / Uruguay.
Om 24.00 komt de bus aan en kunnen we instappen. Wow, wat een luxe, de zit / ligplaatsen zijn super, een dekentje en een kussentje erbij en alles is compleet.
We krijgen zelfs nog iets te drinken en een pakketje met een sandwich en nog een paar zoetigheidjes. Nog geen trek. Stoel achterover en tijd om lekker te slapen in de bus. Dat is redelijk goed gelukt.
Ongeveer een half uur voordat we arriveren in Punta del Este wordt Heidy wakker gemaakt en worden de paspoorten terug gegeven.
Ook krijgen we weer iets te drinken. Een hele goede service.
Dinsdag 4 februari
Rond 6.30 uur arriveren we in Punta del Este.
Het hotel dat we geboekt hebben ligt op ongeveer 200 meter van het busstation, dus eens even kijken welke kant we op moeten. Gevonden.
Aangekomen bij het hotel blijkt dit niet echt te zijn wat we in gedachte hadden.
Het is een oud en muf hotel en barst van de muffe vloerbedekking.
Het ziet er uit alsof het een familiebedrijf is. Oma is de baas en kleinzoon doet de receptie.
Even bellen met Booking.com dus. Gelukkig, we kunnen een ander hotel in de buurt nog boeken en het geboekte hotel wordt kosteloos geannuleerd.
De jongen bij de receptie was overigens wel heel erg behulpzaam.
We hebben een hotel geboekt wat ongeveer 10 minuutjes verder lopen ligt.
Dus hup de koffers weer achter aan ons laten rollen op naar het hotel.
Daar aangekomen, worden we heel blij. Wat een net en schoon hotel.
Op naar de kamer en de koffers neerzetten.
Tijd voor een ontbijtje en daarna eens even de buurt verkennen.
Punta del Este is prachtig om te zien.
Veel mooie huizen, een leuke boulevard om langs te lopen met een aantal restaurantjes en een redelijk grote haven.
In de haven zien we van alles. Er staan een soort van kleine marktkraampjes waar de mensen echt verse vis verkopen.
Van mosselen tot inktvis en een soort platvis die ter plekke gefileerd werd.
Net iets voor Miele om dit even goed te bekijken dus.
Daarna eens even gevraagd bij de receptie wat er te doen is in de omgeving en waar de goede restaurantjes zitten.
Die zijn zo’n beetje om de hoek te vinden, dus dat komt wel goed.
Het blijkt dat je met een bootje naar een bijna onbewoond eilandje kunt gaan, genaamd Gorriti. Daar kun je door het bos lopen, maar ook naar het strand kunt. Omdat we geen strandspullen mee hebben, maar toch dit eilandje willen zien zijn we maar zo op de boot gestapt.
Het is ongeveer 10 minuten varen, dus niet heel ver weg.
Daar aangekomen eerst maar eens even een stukje door het bos lopen, daarna kom je vanzelf aan op het strand. Helaas is de strandtent gesloten en kunnen we hier niets te drinken halen.
Een tegenvaller want we hebben best wel dorst. Dan maar verder lopen langs het strand.
Er zijn hier best veel mensen op het strand aanwezig. Deze mensen zijn veelal met hun eigen boten aangemeerd. Wat een prachtige boten liggen hier tussen. Denk dat wij Nederlanders toch iets niet goed doen…..
Verder lopen komen op plekken waar je een prachtig uitzicht over het water en de skyline van Punta del Este hebt.
Nadeel op dit eilandje… Het stikt er van de muggen!!!!
Gelukkig een stuk verderop bij de rotsen worden de muggen wat minder omdat de wind net in een andere richting waait.
Het bootje om weer terug te kunnen naar het vaste land komt er aan en wij stappen in.
Ook hebben we voor de volgende dag een tripje geboekt met een bootje naar het eilandje Los Lobos. Daarover later meer.
Terug op het vaste land, tijd om te douchen en in de avond lekker te gaan eten. Men zegt dat Uruguay het land van de vleeseters is. Nog meer in vergelijking met Brazilië.
Dat belooft wat…. En het klopt. Wat hebben we wederom heerlijk gegeten, en veeeeel vlees .
Woensdag 5 februari
Vandaag gaan we met een bootje naar het eilandje Los Lobos.
Dit is een eiland waarop zeehonden leven.
Om 12.00 zou het bootje vertrekken, maar het waait te hard en de havenmeester besluit om de boten niet uit te laten varen.
Balen, maar we mogen wachten op het moment dat het wel kan. Zou ongeveer een drie kwartier kunnen duren.
Uiteindelijk vertrekken we rond 12.30 alsnog. De zee heeft best pittige golven en dat merk je goed op het bootje.
Na een vaartochtje van ongeveer 40 minuten komen we aan bij het eiland.
Wow, wat enorm veel zeehonden op het eiland en natuurlijk in het water. Prachtig om te zien.
Ook krijgen we de kans om een duik in het water te nemen, maar omdat niemand van de boot gaat, besluiten wij om dit ook maar niet te doen. De boot vaart een stukje verder naar een andere zijde van het eiland en keert daarna weer terug naar de haven.
In de middag hebben we de stad even bekeken en zijn we naar een groot shoppingcentrum gegaan, die heb je veel in Zuid Amerika en is leuk om te bekijken.
Het bestaat veelal uit redelijke dure winkels , maar ook staan er in de loopgangen kleine kraampjes, kioskjes en koffiecorners.
In de avond een restaurant aan de boulevard opgezocht en héérlijke zalm gegeten, want ja, waar vis gevangen wordt moet je ook een keer lekker vis eten natuurlijk. Niet al te laat naar bed gegaan want donderdagochtend is het weer tijd om te vertrekken naar het volgende punt, Montevideo.